O Metodzie Suzuki

Twórca metody, wybitny pedagog Shinichi Suzuki wierzył w możliwość uczenia gry na instrumencie każdego dziecka. Uważał, że wszyscy maja talent, który należy odpowiednio rozwijać. Tą metodą mogą być uczone nawet 2 – 3 letnie dzieci.

Tak wczesne rozpoczynanie nauki jest związane ze szczególnie intensywnym rozwojem słuchu i pamięci do 5 roku życia. Początkowo, nauka gry odbywa się ze słuchu. Kładzie się nacisk na rozwój zdolności słuchowych dziecka, rozwój pamięci, wrażliwości muzycznej oraz sprawności technicznej. Naturalnym sposobem uczenia się dzieci jest naśladowanie rodziców, nauczycieli, rówieśników. Tak samo, jak poprzez słuchanie, naśladowanie, powtarzanie i doskonalenie uczą się one mówić w języku swoich rodziców. Postępy w nauce zależą więc w dużym stopniu od zaangażowania rodziców, będących „domowymi nauczycielami” dziecka.

W metodzie kładzie się nacisk na stworzenie przyjaznego dziecku środowiska muzycznego, w którym ono może wzrastać. Nauka i zabawa są ze sobą splecione. Każde dziecko opanowuje kolejne utwory i umiejętności w swoim tempie. Rodzinna atmosfera na zajęciach sprzyja również nawiązywaniu bliższych przyjaźni między uczniami, a nawet całymi rodzinami.

Metoda została opracowana z myślą o wszystkich dzieciach tak, aby każde dziecko mogło nauczyć się grać na skrzypcach, a nie dla kształcenia tylko dzieci wybitnie uzdolnionych. Przed rozpoczęciem nauki nie sprawdza się ich uzdolnień i predyspozycji.

Celem nauczania tą metodą jest wszechstronny rozwój dziecka, uwrażliwienie na piękno, budowanie poczucia własnej wartości. Wczesne nauczanie muzyki ma również wpływ na rozwój innych zdolności, w tym: językowych, matematycznych, manualnych, koordynację, pamięć. Dziecko uczy się również współpracy z innymi ludźmi, koncentracji na wykonywanym zadaniu i regularnej pracy dla osiągania wyznaczonych celów, co jest bardzo istotne dla przyszłej nauki w szkole, jak i w całym dorosłym życiu.